Pues nada, solamente deciros que ya estoy a punto para ir al hospital. Llevo 10 horas sin beber ni comer y lo llevo mejor que ayer (al cabo de una hora ya estaba sedienta y hambrienta... supongo que es aquello de que apetece lo que no puedes tomar.
En fin. Con mucho ánimo y fuerza, me voy a por la manga gástrica.
Un saludo
PD: Espero que la operación de Isa, para ponerle el neuroestimulador, realmente funcione.
Sort se que tot anira molt be
ResponderEliminarGràcies, Rosa. Ja he tornat a casa i tinc un post-operatori immillorable. Ara explicaré l'aventura!
ResponderEliminar